Vitet e fundit, disa vende me shumicë muslimane kanë qenë dëshmitare të krimeve të tmerrshme jo vetëm kundër shumicës muslimane, por edhe ndaj minoriteteve fetare. Këto minoritete kanë qenë viktima të vrasjeve, skllavërimit, dëbimit me forcë, frikësimit, vuajtjes nga uria dhe shkeljeve të tjera të dinjitetit të tyre njerëzor.
Veprime të tilla nuk kanë lidhje me fenë Islame, pavarësisht pretendimeve të grupeve ekstremiste, të cilat e kanë përdorur emrin e Islamit për të justifikuar veprimet e tyre. Veprime të tilla janë në kundërshtim të plotë me parimet e fesë Islame dhe janë njëkohësisht tradhti ndaj besimit të gati dy miliard njerëzve.
Në këto vende ku autoriteti i qeverive është i dobët, as shumica muslimane nuk mund të thuhet se po jeton në kushte më të mira se minoritet fetare. Në vendet me shumicë muslimane, ku qeveritë janë agresive apo sundojnë grupet terroriste, kushte të tilla i obligojnë muslimanët që të mbrojnë minoritetet, fenë e tyre, vendet e tyre të adhurimit dhe të drejta e tyre. Kjo duke u bazuar në të kaluarën shekullore ku pakicat e feve të tjera kanë jetuar në paqe dhe siguri në vendet me shumicën muslimane.
Duke marrë në konsideratë gjendjen e krijuar në këtë pjesë të botës islame, qindra dijetarë dhe intelektualë muslimanë, së bashku me përfaqësues të feve të tjera janë mbledhur në qytetin e Marakeshit në Marok nga data 25-27 janar 2016, ku kanë diskutuar e më pas kanë nënshkruar një deklaratë për të drejta e pakicave fetare në vendet me shumicë muslimane. Kjo ngjarje historike përkon me 1400 vjetorin e Kartës së Medinës ku u vunë themelet e lirive të miroteteve fetare në vendet muslimane.
Më poshtë po ju sjellim përmbledhjen e kësaj deklarate historike:
Deklarata e Marakeshit
Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëplotit
Përmbledhje e Deklaratës së Marakeshit për të Drejtat Fetare të Minoriteteve në Vendet me Shumicë Muslimane
25-27 Janar, 2016
Duke pasur parasysh se kushtet në pjesë të ndryshme të botës muslimane janë përkeqësuar në mënyrë të rrezikshme për shkak të përdorimit të dhunës dhe luftës së armatosur si mjet për zgjidhjen e konflikteve dhe imponimin e pikëpamjeve të një pale;
Kjo situatë ka dobësuar autoritetin e qeverive legjitime dhe u ka mundësuar grupeve kriminale të lëshojnë vendime në emër të Islamit, por të cilat në fakt kanë shtrembëruar parimet bazë dhe qëllimet e tij në një formë që ka dëmtuar seriozisht popullin në tërësi;
Ky vit shënon 1400 vjetorin e Kartës së Medinës, një kontratë kushtetuese midis Profetit Muahmed, paqja e Zotit qoftë mbi të, dhe njerëzve të Medinës, e cila garantonte lirinë fetare për të gjithë, pavarësisht besimit;
Qindra dijetarë dhe intelektualë muslimanë nga 120 vende, sëbashku me përfaqësuesit e organizatave ndërkobëtare Islame, si dhe liderë nga grupe të ndryshme fetare dhe kombëtare, u mblodhën në Marakesh në këtë datë për të pohuar edhe njëherë parimet e Kartës së Medinës në një konferencë të madhe;
Kjo konferencë u mbajt nën kujdesin madhërisë së tij, Mbretit të Marokut, Muhamedit VI dhe u organizua në bashkëpunim me Ministrinë e Vakëfeve dhe e Çështjeve Islame në Mbretërinë e Marokut dhe Forumin për Promovimin e Paqes në Shoqëritë Muslimane me qendër në Emiratet e Bashkuara Arabe;
Duke parë rëndësinë e kësaj situate, e cila prek si muslimanët ashtu edhe njerëzit e besimeve të tjera në botë, dhe pas një reflektimi dhe diskutimi të gjatë, [ne]dijetarët dhe intelektualët muslimanë të mbledhur [këtu];
Deklarojmë me anë të këtij dokumenti angazhimin tonë të palëkundur ndaj praimeve të shprehura në Kartën e Medinës, parashikimet e të cilës përmbanin një sërë parimesh kushtetuese kontraktuale të qytetarisë: si liria e lëvizjes, e drejta e pronës, solidariteti dhe mbrojtja reciproke, si dhe parimet e drejtësisë dhe barazisë përpara ligjit.
Objektivat e Kartës së Medinës sigurojnë një kuadër të përshtatshëm për kushtetutat e vendeve me shumicë muslimane. Karta e Kombeve të Bashkuara dhe dokumentet e ngjashme, si Deklarata Universale e të Drejtave të Njeriut, janë në harmoni me Kartërn e Medinës, përfshirë vëmendjen që i kushtohet rendit publik.
Reflektimi i thellë në lidhje me krizat e ndryshme nga të cilat vuan njerëzimi thekson nevojën urgjente e të pashmangshme për bashkëpunim midis të gjitha grupeve fetare.
Ne konfirmojmë se një bashkëpunim i tillë duhet të bazohet në një “fjalë të përbashkët”, duke kërkuar që ky bashkëpunim të shkojë përtej tolerancës dhe respektit reciprok, për t’i siguruar mbrojtje të plotë të drejtave dhe lirive të të gjitha grupeve fetare në një mënyrë të qytetëruar e cila të shmang detyrimin, paragjykimet dhe arrogancën.
Duke u bazuar në sa më sipër, ne:
I bëjmë thirrje dijetarëve dhe intelektualëve muslimanë në të gjithë botën që të përpunojnë një jurisprudencë mbi konceptin e “qytetarisë” e cila të përfshijë të gjitha grupet e ndryshme. Kjo jurisprudencë duhet të jetë e bazuar në traditën Islame, në parimet dhe në vetëdijen e ndryshimeve globale.
U kërkojmë institucioneve arsimore islame dhe autoriteteve që të bëjnë një shqyrtim të guximshëm të kurrikulave arsimore, i cili të adresojë sinqerisht dhe në mënyrë të efektshme çdo material që nxit dhunën dhe ekstremizmin, që çon në luftë dhe kaos, e që rezulton në shkatërrimin e shoqërisë sonë të përbashkët;
U bëjmë thirrje politikanëve dhe vendimmarrësve që të ndërmarrin hapat e nevojshme politike dhe ligjore në vendosjen e një marrëdhënieje kushtëtuese kontraktuale midis qytetarëve të tyre dhe të mbështesin çdo ide dhe iniciativë që ka për qëllim forcimin e marrëdhënieve dhe mirëkuptimit midis grupeve të ndryshme fetare në Botën Muslimane;
U bëjmë thirrje anëtarëve të arsimuar, artistëve dhe profesionistëve të shoqërisë sonë si dhe organizatave të shoqërisë civile që të krijojnë një lëvizje të gjerë për trajtimin e drejtë të minoriteteve fetare në vendet muslimane, të rrisin vetëdijen për të drejtat e tyre dhe të punojnë sëbashku për të siguruar suksesin e këtyre përpjekjeve.
U bëjmë thirrje grupeve të ndryshme fetare të cilat i lidh e njëjta kombësi që të adresojnë gjendjen e tyre të përbashkët të amnezisë selektive, e cila bllokon memoriet shekullore të bashkëjetesës në të njejtën tokë; që të rindërtojnë të kaluarën duke ringjalluar traditën e bashkëjetesës, të kthejmë besimin e përbashkët që është shkatërruar nga ekstremistët duke përdorur agresionin dhe aktet terroriste;
Dhe në fund, u bëjmë thirrje përfaqësuesve të feve të ndryshme, sekteve dhe grupeve që t’i kundërvihen të gjitha formave të fanatizmit fetar, shpifjeve dhe denigrimit të asaj që konsiderohet e shenjtë për të tjerët dhe të kundërshtojnë çdo formë ligjerimi që promovon urrejtjen dhe fanatizmin.
Pohojmë me bindje se është e pafalshme të përdoret feja si justifikim për të shkelur të drejtat e minoriteteve fetare në vendet muslimane.
Marakesh, 27 janar, 2016
