Në një intervistë për programin e mëngjesit në RTK, analisti amerikan Jim Hooper fletë për procese të rëndësishme që po kalon Kosova.
Ai sheh të domosdoshme prezencën e ushtrisë amerikane në Kosovë, me që vlerëson se Kosova është vatër e rrezikuar. Ndërsa shton se Kosova nuk mund të ketë rol kundërshtues ndaj çështjejes së tribunalit të krimeve të luftës: “Unë nuk e shoh këtë si tendencë për të rishkruar histori apo për të njollosur reputacionin e UÇK-së”.
RTK: Z. Hooper mirë se erdhët në RTK. Ju keni qenë mjaft të përfshirë në çështje të Ballkanit, posaçërisht në Kosovë, në procese kyçe, duke filluar nga periudha e luftës në Kosovë, çfarë ju ka lidhur juve si amerikan me një vend të vogël si Kosova?
Hooper: Kjo është pyetje e mirë Majlinda dhe më vjen mirë që mund të përgjigjem. Unë kam vlerësuar punën që kanë bërë shqiptarët. Unë kam filluar të merrem me çështje të Kosovës, në vitin 1989, kur isha duke punuar në departament të shtetit. Për mua ishte e jashtëzakonshme të merrem me këtë çështje, ku për vite të tëra kam njoftuar shqiptarë nga Kosova si dhe nga komuniteti shqiptaro-amerikan. Unë fillova t’i pëlqej dhe t’i respektoj ata si njerëz dhe jo vetëm në aspektin e përfshirjes së tyre në çështje të rëndësishme. Për mua ishte përvojë e rëndësishme të merresha me Kosovën, posaçërisht në kohën e luftës. Kosovarët po vuanin shumë nga okupimi serb, por megjithë këtë, ata nuk po dorëzoheshin. Kosovarët nuk u ulën që ta vajtonin fatin e tyre, por e morën situatën në duart e tyre. Ushtria Çlirimtare e Kosovës u formua dhe menjëherë Shtetet e Bashkuara filluan të negocionin me Sllobodan Millosheviçin për të gjetur zgjidhje dhe normalisht që nuk patën sukses, pas gjithë asaj që ndodhi në Bosnjë. Ambasadori Holbrook atë kohë vazhdonte të këmbëngulte se Shtetet e Bashkuara dhe NATO nuk do të bëhen forca ajrore për UÇK-në.
CNN dhe VOA shumë shpesh më ftonin të flisja, sepse unë këmbëngulja që Shtetet e Bashkuara duhet të bëhen forcë ajrore për UÇK-në, pasi që roli i Amerikës është të zgjidh çështje, ndërsa NATO-ja kishte hise këtu. Ishte e jashtëzakonshme kur Shtetet e Bashkuara u bënë forcë ajrore e UÇK-së gjatë luftës. Unë çdo ditë po shihja që njerëzit në Kosovë po vriteshin dhe po dëboheshin nga vendi i tyre për në Maqedoni dhe Shqipëri. Ajo ishte situatë e ngjashme me atë të luftës së dytë botërore. Unë joformalisht kam punuar me zyrën e gjeneralit Clark si dhe kam folur në media aq sa kam pasur mundësi për çështjen e Kosovës dhe në fund lufta u fitua. Kjo ishte diçka e jashtëzakonshme.
Dhe menjëherë pasi lufta përfundoi, komuniteti ndërkombëtar u kërkoi popullatës së Kosovës që të prisnin, por ata nuk dëgjuan, ata thjesht donin të ktheheshin në shtëpitë e tyre dhe këtë herë kthimi i tyre do të ishte ndryshe. Kjo përvojë për mua ka qenë shumë prekëse, që të shihja këta njerëz se po i merrnin gjërat në duart e tyre dhe fati i tyre po ndryshonte. Nëse më lejon që të them një gjë të cilën deri më sot nuk e kam thënë në intervista. Unë do doja të falënderoja popullin tuaj për atë që më keni dhuruar mua.
Unë kam bërë shumë punë në kauzën tuaj për pavarësi, liri dhe për të ardhmen e Kosovës. Kam dhënë shumë për këto procese. Por, unë kam fituar nga ju shumë më shumë. Unë kam qenë anëtar i bordit të Universitetit Amerikan të Kosovës dhe miqtë që kam krijuar atje janë miqësi e përhershme. Unë jam falënderues për atë që më kanë dhuruar populli i Kosovës.
RTK: Sa jam në dijeni, ju keni qenë prezent në Rambuje, kur marrëveshja për paqe po zhvillohej atje. Ka pasur shumë debate gjatë asaj kohe dhe procesi ka qenë mjaft i mbyllur, nuk ka pasur shumë informata që kanë dalë nga ato takime. A ka pasur ndonjë diskutim specifik apo ndonjë marrëveshje të pashkruar që është arritur atje, për të cilën opinioni deri më sot nuk ka dëgjuar?
Hooper: Unë në fakt s’kam qenë personalisht në Rambuje atë kohë, por kam punuar për atë çështje nga Washingtoni. Kolegu im Paul Williams, i cili është president i organizatës Ligji Ndërkombëtar Publik dhe Grupi Politik (PILPG) ka përcjellë nga afër këtë proces. Amerikanët atë kohë e dinin se nuk do të arrihet ndonjë marrëveshje, pavarësisht që dëshironin të ndodhte diçka e tillë. Holbrook ka qenë shumë skeptik që marrëveshja do të ndodh, pasi dihej që Millosheviqi nuk do ta nënshkruajë atë marrëveshje. Qëllimi ishte që kosovarët ta nënshkruanin atë marrëveshje përfshirë edhe përfaqësuesit e UÇK-së, ku z.Thaçi ishte përfaqësues i tyre në atë kohë. Dhe, pasi ata ta nënshkruanin marrëveshjen, kurse Millosheviqi do të refuzonte, kjo do të mundësonte fillimin e fushatës së bombardimeve të NATO-s, sepse ishte e qartë që Serbia po vazhdonte represionin dhe depërtimi i popullatës po rritej, ndërsa situata gjithëherë po vështirësohej. Nuk ka ndonjë gjë tjetër për të cilën unë jam njoftuar. E vetmja ngjarje që ndoshta nuk është përmendur është ajo që Holbrook e kishte fshehur marrëveshjen nga gjenerali Clark, i cili ishte komandant suprem i NATO-s atë kohë. Atë kohë, unë pata bërë një shkrim duke iu referuar atij dokumenti, sepse unë kisha një kopje të dokumentit dhe atë kohë zyra e gjeneralit Clark më morën në telefon për t`më pyetur nga e dija unë atë dokument dhe unë ua dërgova atyre një kopje të marrëveshjes. Në këtë mënyrë, gjenerali Clark e kishte siguruar kopjen e marrëveshjes së Rambujesë.
RTK: A ka pasur ndonjë arsye specifike pse Holbrook po e mbante marrëveshjen?
Hooper: Ai dëshironte të kontrollonte negociatat dhe nuk dëshironte të shpërndante informata. Ai nuk dëshironte që Shtetet e Bashkuara të futeshin në luftë, ka bërë gjithçka që është e mundur ta parandalonte atë luftë. Mirëpo, gjenerali Clark, komandant suprem i NATO-s kishte parë që lufta ishte e pashmangshme dhe dëshironte të ishte i përgatitur për një gjë të tillë. Prandaj, Holbrook dëshironte ta mbante atë larg nga këto informata.
RTK: Meqë po flasim për kohën e luftës, do t’i kthehem periudhës së atëhershme. Vetëm pasi trupat e NATO-s patën zbarkuar në Kosovë, shumica e serbëve patën lëvizur dhe një pjesë e konsiderueshme e tyre u koncentruan në pjesën veriore. Në njëfarë mënyre mund të themi se veriu është ndarë menjëherë pas luftës, kur trupat tokësore të NATO-s kanë hyrë në Kosovë. Që atëherë, ajo pjesë është shndërruar në problemin kryesor me të cilin është përballur Kosova. Sipas jush, a ka qenë komuniteti ndërkombëtar i vetëdijshëm që ky problem do ta arrijë këtë pikë, që ta bëjë veriun problem vështirë për t`u zgjidhur?
Hooper: Mendoj se problemit duhet t’i kthehemi tek reagimi dhe politika e ndërkombëtarëve në atë kohë. Ata asnjëherë nuk kanë treguar seriozitet për të garantuar sundim të ligjit në pjesën matanë lumit Ibër, siç kanë bërë në jug. E kanë trajtuar atë pjesë ndryshe. Zyrtarisht, ata pranonin se Prishtina ka sovranitet mbi veriun, por, në fakt ata lejonin që serbët të silleshin me atë pjesë sikur të ishte pjesë e Serbisë. Prandaj u bë pothuajse e pamundur për autoritet e Prishtinës që të ushtronin autoritet në veri.
Serbët e veriut janë ndryshe nga serbët e jugut. Serbët e jugut kanë ecur shumë më përpara në procesin e integrimit në Kosovë. Dihet hapur që ata do të dëshironin që situata të ishte ndryshe dhe jugu të ishte pjesë e Serbisë, por e dinë që një gjë e tillë kurrë nuk do të ndodh. Në veri, ata besojnë se janë pjesë e Serbisë dhe janë më të lidhur me autoritet serbe në veri. Në njëfarë mënyre, ata kanë autoritet moral mbi veriun. Ata e shohin veriun si pjesë të tyre dhe nuk duan të kenë asnjë lidhje me Prishtinën. Prandaj, ka qenë shumë e vështirë të negociohet dhe të zbatohet marrëveshja e Brukselit, e cila është arritur para një viti dhe ky vazhdon të jetë problem. Mendoj se tani situata atje është më e mirë për dy arsye: e para meqë autoritetet ndërkombëtare kanë forcuar autoritetin kosovar në veri dhe e dyta ideja e ndarjes nuk po shihet më si alternativë, sepse ndarja do të nënkuptonte që gjithë serbët e jugut do të largoheshin për në veri. Me Beogradin, negocimi i ndarjes do të ishte i lehtë, por kjo do të ishte shkatërrim për rajonin, siç janë Kosova e Maqedonia. Pra, mendoj se qeveria në Kosovë ka tejkaluar këtë problem duke hedhur poshtë si mundësi ndarjen dhe tashmë kjo është çështje e tejkaluar. Mund të themi se është shënuar përparim. Në Serbi, situata ka ndryshuar. Unë e kuptoj që njerëzit e kanë parë me sy dyshues z. Nikoliç duke e gjykuar atë mbi bazën e së kaluarës, për shkak të afërsisë që ka me Rusinë dhe për shkak të pozitave që ka mbajtur dikur, mirëpo z. Vuçiç ka dhënë shenja të një vizioni të ri për Serbinë, që është vizion drejt perëndimit dhe komunitetit euroatlantik. Prandaj, ata nuk dëshirojnë të vazhdojnë problemet me Kosovën, nuk dëshirojnë që serbët në veri ta bëjnë Kosovën problem kryesor për Serbinë.
Ata dëshirojnë të bëjnë reformë ekonomike, tani kanë qeverisje shumicë dhe unë mendoj se kjo është gjë e mirë për Kosovën. Nuk mund t`u përgjigjesh pyetjeve për veriun pa iu referuar Serbisë. Kosova është vend i vogël që e ka mundur Serbinë me ndihmën e NATO-s, e ka fituar rastin në Gjykatën Ndërkombëtare të Drejtësisë, e ka fituar pavarësinë dhe ka arritur marrëveshjen për veriun. Pra, ju keni një qeveri e cila po vazhdon të ecë përpara. Unë besoj se qeveria nuk mund të koncentrohet vetëm në punë të jashtme, ata duhet të merren edhe me çështje të brendshme, të kenë rrugë të pastërta, shkollat të funksionojnë dhe të ketë sistem të rregullt.
Por, Kosova është vend i vogël, që nuk mund të mbijetojë me forcat e veta, asaj i nevojitet mbështetja dhe simpatia e Shteteve të Bashkuara dhe komunitetit ndërkombëtar, prandaj Kosovës i duhet një qeveri që ka vizion ndërkombëtar që i shtyn proceset përpara. Pra, Kosova nuk mund të mbijetojë gjatë pa një qeveri e cila ka vizion.
RTK: A kemi pasur deri më tani qeveri e cila ka vizion?
Hooper: Unë besoj që kjo qeveri ka vizion, por gjithashtu besoj që shumëkush në këtë qeveri pajtohet se nuk i kanë bërë gjërat në mënyrën më të mirë të mundshme dhe ka nevojë për ndryshime. Por, meqë kjo është periudhë e zgjedhjeve, unë nuk kam qëllim që të ndikoj që dikush të votojë për njërën apo tjetrën parti. Gjithë ajo çfarë po them është se në këto zgjedhje duhet të zgjidhni njerëz, të cilët kanë vizion dhe kapacitet të mbajnë raporte konstruktive me Shtetet e Bashkuara dhe Evropën. Unë mendoj se juve ju duhet një qeveri e cila ka qëndrim pozitiv në rregullim të marrëdhënieve me Serbinë.
Unë kuptoj mirë atë që u ka ndodhur, por nuk mund të ngeleni peng i së kaluarës. Njerëzve duhet t`u krijohet shpresë e
qëndrueshme e bazuar në gjëra konkrete, që tregon se rregullimi i raporteve konstruktive me Serbinë është i nevojshëm, meqë nëse vazhdohet me idenë e luftës, Kosova nuk do të ketë investitorë të jashtëm.
RTK: Në një raport tuajin, ju jeni shprehur shumë skeptik në suksesin e dialogut mes Kosovës dhe Serbisë. Ju keni qenë skeptik në pozicionin e BE-së, duke vlerësuar se ata janë më shumë të interesuar për ta mbajtur veriun në status-quo sesa për ta zgjidhur atë problem. Raporti ka qenë i publikuar para dy vitesh. A mund të sqaroni, pse keni qenë skeptik ndaj rolit të Bashkimit Evropian karshi dialogut Kosovë-Serbi?
Hooper: Shqetësimi im ka qenë nëse BE-ja ka preferenca që ta mbështesë Serbinë në proces të integrimit, ndërsa Kosovën ta lë në rrugë, e cila merr kohë më të gjatë për integrim. Pra, shqetësimi im ka qenë që BE-ja nuk do insistojë që Serbia t`u përmbahet pikave të marrëveshjes për veri, meqë me Serbinë duhet të negociosh dy herë, një herë t’i bindësh të merren vesh, pastaj t’i bindësh që të zbatojnë marrëveshjen. Mendoj se kosovarët janë negocioues të fortë dhe arsyeja qëndron në faktin se ata planifikojnë ta zbatojnë marrëveshjen dhe ndërkombëtarët u rrinë mbi supe kosovarëve që të sigurojnë zbatimin e marrëveshjeve, ndërkohë që janë më të relaksuar ndaj Serbisë kur vjen puna e zbatimit të marrëveshjeve.
E vetmja formë që do t`i reformojë serbët është insistimi i bashkësisë ndërkombëtare për t`i respektuar standardet e larta. Nëse duan reforma në Serbi, duhet bërë presion më i madh nga Brukseli, EU-ja dhe Gjermania, e cila ka rol të madh në Bashkimin Evropian. Pra, shqetësimi im në atë kohë ka qenë nëse EU-ja do të kujdeset në zbatim të marrëveshjes.
RTK: Mund të konsiderojmë se ka pasur një progres modest në zbatim të marrëveshjes në veri, por e dimë se situata e sigurisë në atë pjesë vazhdon të jetë e ndjeshme, si dhe ndërtimi i institucioneve nuk e ka arritur qëllimin. A mendoni se Bashkimi Evropian duhet të bëjë më shumë presion mbi Serbinë, në mënyrë që ata të kenë vullnet ta zbatojnë këtë marrëveshje në përpikëri, meqë siç thatë edhe ju, institucionet kosovare kanë treguar gatishmëri që të zbatojnë marrëveshjet që janë arritur në Bruksel?
Hooper: Unë besoj që ka pasur progres të qëndrueshëm dhe reputacioni është përmirësuar dukshëm, por atyre u duhet presion dhe shumë vëmendje nga Brukseli, në mënyrë që të respektohet marrëveshja ashtu siç është arritur. Monitorimi i këtij procesi nga Brukseli është përparësi e madhe për Kosovën dhe Serbinë.
RTK: Siç e dini, deputetët e mëparshëm kanë aprovuar një dokument që obligon Kosovën ta formojë një Tribunal për krime lufte, i cili do t`i hetojë vetëm pjesëtarët e UÇK-së, cili është komenti juaj?
Hooper: Unë e kuptoj që kanë shumë skepticizëm dhe armiqësi në Kosovë ndaj kësaj çështjeje, mirëpo gjithë ajo që mund t`u them popullit të Kosovës është se kjo çështje duhet të ndodh. E ardhmja e tyre drejt ndërtimit të raporteve me perëndimin do të bazohet pikërisht në këtë çështje. Pavarësisht sa e padrejtë mund t`u duket kjo çështje, ajo duhet të ndodh. Nuk e di kush do të akuzohet, sepse është çështje e prokurorisë. Më duket se do të udhëhiqet nga amerikani Clint Williamson, të cilin personalisht nuk e njoh, por e di që ka reputacion shumë të mirë.
Është njeri me integritet dhe eksperiencë të gjatë. Konkluzionet e tij, nuk do të jenë politike, gjykimet e tij do të mbështeten në fakte të bazuara, por gjykimin do ta bëjnë evropianët mendoj. Ai do të japë vetëm rekomandime se ndaj kujt do të ngriten aktakuza. Unë kam dëgjuar histori që flasin për përfshirje të 400 personave në këto raste, por unë nuk e di historinë e vërtetë. Mund të them se numri i të akuzuarve do të jetë shumë më i vogël sesa thashethemet që po qarkullojnë për përfshirje të 500 pjesëtarëve. Unë nuk e di, por nuk besoj në diçka të tillë. Nga fillimi ka pasur thashetheme të bazuara në raportin e Martit, që kryeministri mund të jetë i përfshirë në akuza. Unë personalisht nuk besoj që ai mund të jetë i përfshirë në trafikim të organeve apo këtë biznes, kjo thjesht nuk ka ndonjë kuptim për mua, por nëse ai akuzohet, unë besoj që çfarëdo që ai dëshiron të bëjë, ai duhet t’u paraqitet menjëherë autoriteteve në Hagë apo ku do të jetë i vendosur ky tribunal.
Menjëherë të ulet, të flasë me ta, të japë intervistë dhe të tregojë që ai është i gatshëm për bashkëpunim. Kosova nuk mund të ketë rol kundërshtues ndaj kësaj çështjeje. Unë nuk e shoh këtë si tendencë për të rishkruar histori apo për të njollosur reputacionin e UÇK-së, por ata duhet t`i ndjekin procedurat. Mbase askush në Kosovë nuk e dëshiron këtë, por kryeministri apo kushdo që të jetë nga zyrtarët e lartë, duhet që të bëhen model për qytetarët e tyre.
RTK: Shumica e deputetëve kanë deklaruar se kanë qenë të obliguar nga komuniteti ndërkombëtar të votojnë pro, pyetja ime është, ku ka dështuar Kosova në politikën e saj të brendshme, që tani duhet të përballemi me këtë proces të dhimbshëm?
Hooper: Lufta është biznes i vështirë. Ky, në fakt është proces i jashtëm meqë është i shtyer kryesisht nga komuniteti ndërkombëtar. Ajo që ka reflektuar tek komuniteti ndërkombëtar është që sundimi i ligjit nuk ka qenë i zbatueshëm në Kosovë. Ka pasur shumë progres në këtë fushë nga qershori 1999, por nuk është kompletuar. Kjo ka qenë shqetësim për komunitetin ndërkombëtar, meqë gjykimi mund të mos jetë fer dhe mund të ketë presion nga grupe politike, që njerëzit nuk do të ndjehen të lirë, se dëshmitarët mund të vriten apo do të kërcënohen nëse dëshmojnë. Prandaj, një gjykim i drejtë nuk mund të bëhet atje. Kështu që komuniteti ndërkombëtar ka arritur në përfundim se një gjykim fer nuk mund të mbahet në Kosovë, sepse do të jetë gjykim politik dhe nuk do të funksionojë. Për këtë, ata e kanë marrë këtë gjykim në duart e tyre.
Kështu shihet sundimi i ligjit në Kosovë. Unë mendoj se kjo çështje mbase është zmadhuar, por megjithë këtë, aty ka një të vërtetë dhe kosovarët duhet ta kuptojnë këtë. Unë shpresoj që qeveria e ardhshme cilado çoftë ajo që do të zgjedhet nga populli, duhet që të fokusohet në sundim të ligjit, pasi kjo ka rëndësi të madhe. Ata duhet ta kuptojnë mirë qëndrimin ndërkombëtar, duhet ta kuptojnë që komuniteti ndërkombëtar ka gjykuar si të dështuar sundimin e ligjit në Kosovë dhe besoj që këtë e kupton edhe popullata e Kosovës.
RTK: Sa ka rëndësi që Kosova ta ketë ushtrinë e vet dhe në këtë rast çfarë do të ndodh me misionin e NATO-s, nëse Kosova vendos ta ketë forcën e saj ushtarake?
Hooper: Pse duhet që Kosovës të mos i lejohet ta ketë forcën e vet të armatosur. Mendoj që Kosovës i duhet një forcë e armatosur, nëse ju nuk lejoheni që të keni një forcë të tillë, atëherë vendi do të ketë një forcë jolegale të tipit të UÇK-së, pastaj atyre do t`ju duhej të reagojnë si de-fakto ushtri. Kjo është pjesë e rrezikuar e botës, është pjesë e rrezikuar në Evropë dhe rreziku aty është vërtetuar para 15-20 vjetësh. Është kërkesë e madhe që t`u thuhet kosovarëve të mos kenë ushtrinë e tyre. Unë besoj që duhet të ketë një ushtri, por unë gjithashtu besoj që gjëja e parë më e rëndësishme që garanton stabilitet në rajon përfshirë edhe Kosovën është që KFOR-i dhe kontingjenti amerikan të qëndrojnë në Kosovë. KFOR-i pa kontingjentin amerikan nuk është forcë e besueshme. Një gjë të tillë e kemi parë në Bosnjë, kur amerikanët janë tërhequr, forca ushtarake aty nuk ka qenë serioze. Tani në Kosovë ka vetëm disa qindra trupa, që për mua janë shumë pak, marrë parasysh atë që Putini po përpiqet të manovrojë në Kosovë. Unë kam lexuar disa raporte në media ku thuhet që organizata joqeveritare ruse po veprojnë në veri dhe pjesë tjera.
Kjo për mua është brengosëse, prandaj them se amerikanët duhet të kenë jo më pak se njëmijë trupa në KFOR. Ushtria u ndihmon qytetarëve atje që të kenë besim në vetvete, por në rast të ndonjë lufte, nëse sheh potencialin e ushtrisë serbe dhe asaj që do të mund të krijonte Kosova, ka një diferencë të madhe. Pra, kjo ushtri do të ishte një masë mbrojtëse, derisa mbrapa saj do të qëndrojë KFOR-i bashkë me trupat amerikanë, pa amerikanë nuk ka KFOR.
RTK: Një çështje tjetër që do doja të trajtoja është ky fenomeni i ri, me të cilin Kosova po përballet, grupi i ekstremistëve islamikë, të cilët po marrin pjesë në luftën në Siri. Sa serioz ju e vlerësoni këtë problem për Kosovën dhe për rajonin?
Hooper: Mendoj se kjo është serioze dhe po ndodh pothuajse në çdo vend. Për Kosovën po flasim për një numër jo të madh, mendoj që janë më pak se 50 persona, nuk e di saktë numrin. Ata që do të mbijetojnë nga lufta do të rikthehen në shtëpi dhe do të kthehen me një vizion të ri, me aftësi të reja, me zjarr në sy, ndërkohë që këta njerëz do të provojnë të inspirojnë pjesën tjetër t’i bashkohen rrugës së tyre. Unë mendoj që kjo është shumë e rrezikshme. Islami në Kosovë deri në këto vitet e fundit ka qenë shumë liberal, pa qenë kërcënim për askënd dhe në raporte shumë të mira me perëndimorët. Kjo ka qenë kështu deri para pak vitesh.
Unë jam marrë me çështje të lindjes së mesme edhe sa kam punuar në departament të shtetit, por pastaj edhe si OJQ dhe e di që këto grupe kanë tendencë të ndryshimeve politike. Gradualisht fillojnë kërcënimet terroriste. Në këtë rast, mund të jenë problem për qeverinë e Kosovës. Mendoj që pas kthimit nga vatrat e luftës, këta njerëz do të bëhen problem për shoqërinë kosovare, posaçërisht për organet e sigurisë. Ata mund të rrezikojnë raportet e Kosovës me perëndimin. Kosova nuk mund të shihet si vend ekstremist islam, xhihadist, meqë Kosova është mbase shteti më pro-amerikan në Evropë dhe ky fenomen mund ta ndryshojë këtë gjendje dhe kjo do të ishte rrezik.
Jim Hooper ëshë drejtor menaxhues i organizatës Ligji Ndërkombëtar Publik dhe Grupi Politik (PILPG). Ai ka qenë punonjës në departamentin amerikan të shtetit në vitet 90′. Hoopper në bashkëpunim me presidentin e PILPG Paul Williams kanë nxjerr analiza lidhur me çështjet e sigurisë dhe bisedimet Kosovë-Serbi.