Qeveria e Kosovës ka vendosur t’i riprocedojë në Kuvend disa nga projektligjet që nuk kanë arritur të miratohen në legjislaturën e katërt. Në mesin e tyre është edhe projektligji për ndalimin e bashkimit në konflikte të armatosura jashtë territorit të vendit. Ky ligj përcakton veprën penale të bashkimit apo pjesëmarrjes në ushtrinë ose policinë e huaj, në formacionet e jashtme paraushtarake ose parapolicore, në organizimet grupore apo individualisht, në çfarëdo forma kolektive të armatosura jashtë territorit të Republikës së Kosovës.
Edhe Projektligji për mbikëqyrjen elektronike të personave, të cilëve u kufizohet lëvizja me vendim të gjykatës ose të panelit për lirim me kusht, ka marrë miratimin e kabinetit qeveritar për riprocedim. Qëllimi i këtij ligji është ta rregullojë përdorimin e mbikëqyrjes elektronike në procesin e drejtësisë penale për të ngritur sigurinë publike dhe për të garantuar ekzekutim efektiv të vendimeve të gjykatës dhe të Panelit për lirim me kusht, duke i respektuar plotësisht të drejtat e personave të përfshirë. Duke vazhduar vendimet për ri-procedim të projektligjeve, është miratuar edhe vendimi për Projektligjin për ndryshimin dhe plotësimin e ligjit për parandalimin e konfliktit të interesit në ushtrimit të funksionit publik. Projektligji për përgjimin e komunikimeve elektronike është i fundit që ka marr miratimin e kabinetit qeveritar për ri procedim në Kuvend. Qëllimi i këtij projektligji është rregullimi i fushës së përgjimit dhe përcaktimi i rregullave dhe procedurave për Operatorët e Rrjeteve dhe Ofruesit e Shërbimeve në lidhje me ruajtjen dhe përpunimin e të dhënave të caktuara në mënyrë që të sigurohet se të dhënat janë në dispozicion me qëllim të hetimit, zbulimit dhe ndjekjes së krimeve të rënda dhe të kërkuara nga Institucionet e Autorizuara, me autorizim nga gjykatat kompetente, në pajtim me Kodin e Procedurës Penale të Kosovës (KPPK), Ligjin mbi Agjencinë e Kosovës për Inteligjencë (AKI), Ligjin për mbrojtjen e të dhënave personale, Ligjin për Komunikimet Elektronike dhe Rezolutën e Këshillit të Bashkimit Evropian mbi Përgjimin Ligjor të Telekomunikimeve.
Ndërsa lidhur me amnistinë për “xhihadistët bashkëpunëtorë” që u rekomandua në projektligjin për pjesëmarrjen në luftërat jashtë shtetit, analisti Shpend Kursani e kundërshton si zgjidhje të pamjaftueshme dhe jo korrekte, lexoni më poshtë shkrimin e tij në facebook:
“Mire qe ia paskan fillu me mendu ne drejtim te amnistise, por kjo nuk eshte e mjaftueshme per nje zgjidhje me te mire te ketij problemi shoqeror:
1. Nuk duhet t’i jepet amnisti vetem “bashkepunetoreve” nga ana e atyre qe ishin ne Siri. Se pari, kjo do t’ua kercenonte sigurine e tyre individuale, sepse kushedo qe nuk denohet, do te identifikohet menjhere nga havarixhet si murted, dhe do te kercenohet me vdekje. Pra amnistija e tyre do te jete kercenim per ta ne liri. Se dyti, kjo nuk perkon me logjiken dhe qendrimet e tyre, keshtu pak veta edhe do te perfundojne te jene “bashkepunetor”.
2. Amnisti duhet t’u jepet te gjitheve, edhe pse dihet shume mire qe disa prej tyre mund te mos jene prej grupit i cili ka qene preh e paditurise per situaten atje dhe jane perfshire ne menyre naive. Po hajde qe po themi se amnisti te plote nuk po i japim. Amnistia atehere duhet te jete e llojit te kushtezuar. Ligji mund te ekzistoje qe mund te denohesh deri me 15 vjet burgim, mirepo le te jete kjo me kusht. Kush kthehet nga Siria per shkak te pishmanit, e qe kjo duhet t’u behet me dije qytetareve tone te perfshier atje ne konflikt, ata duhet te dine qe mund te kthehen ne Kosove pa u rrezikuar nga burgu, sepse per ndryshe ata po vendosin me ndejt atje. Duhet te ju jepet, dhe te ju thuhet, se kur kthehen nuk do te burgosen, do te trajtohen mire, dhe se denimi eshte me kusht. Dmth ata qendrojne ne liri, dhe perderisa nuk e perserisin gabimin, ata nuk do te futen ne burg. Nese policia apo organet tjera te sigurise verejne apo shohin qe dikush prej tyre eshte duke planifiku me perserite gabimin, atehere mund te konsiderohet burgu.
3. Mirepo, shteti po ashtu mund ta shmange perseritjen e gabimit te shume prej tyre qe planifikojne ta perserisin gabimin, pra mund ta shmang burgosjen e tyre, duke perpiluar program gjitheperfshires rehabilitues, duke perfshire ketu programe per nje mireqenie me te mire, perfshirje te psikologeve, sociologeve, imameve, dhe studiuesve tjere te islamit qe jo domosdo jane imame apo fetare, per te diskutuar me ta, dhe per te qendruar afer tyre, si dhe shmangie e etiketimit me terme degraduese qe i izolon ata nga shoqeria.
Kjo eshte nje pikenisje kompromisi per te gjithe, e prej ketu mund te vazhdohet tutje…”.